Criticism of Christophe Luxenberg's View on the Verse, "Wa Qaṭṭa'nāhum Ithnatay 'Ashrata Asbāṭan" (وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَی عَشْرَةَ أَسْباطا)

Document Type : The scientific research paper

Author

Associate Professor, University of Sciences and Teachings of the Holy Qur’an. Iran.

Abstract

Grammarians and commentators disagree about the syntactic role of "asbātan" in the verse "…wa Qaṭṭa’nāhum Ithnatay ‘Ashrata Asbāṭan…" (وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطا) Al-Aʿrāf:160). They have proposed several roles for it. Based on Arabic rules, nouns after eleven to ninety-nine must be singular and accusative. In the above verse, "asbāṭan" ((أسباطاً) is placed after the number twelve must follow this rule and be singular, while it is plural which is incompatible with Arabic grammar. Four grammatical roles are mentioned for it in syntactic sources and interpretations. Christoph Luxenberg, the author of the book "Syro-Aramaic Reading of the Qur'an", has claimed that the grammatical role of "asbaṭan" is a determination of specification (التمییز) not according to the Arabic grammar, but to the Syriac grammar. He believes that the reason for the disagreement of commentators and grammarians about the role of "asbāṭan" (أسباطاً) is their unfamiliarity with Syriac Aramaic language and its influence on the Arabic language and the Qur'an. The current research has reviewed Luxenberg's point of view with the library method and comparative approach. Although there are some similarities between Syriac and Arabic grammar, the results indicate that Luxenberg's claim is not true.

Keywords

Article Title [Persian]

نقد دیدگاه کریستف لوکزنبرگ درباره‌ی آیه‌ی «وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً...»

Author [Persian]

  • محمدعلی همتی
دانشیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم.
Abstract [Persian]

نحویان و مفسران درباره‌ی نقش نحوی «أَسْباطا» در آیه‌ی «وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً...» اختلاف نظر دارند و چند نقش برای آن قائل شده‌اند. بر اساس دستور زبان عربی، معدود اعداد یازده تا نوزده باید مفرد و منصوب بیاید. معدود عدد « اثْنَتَیْ عَشْرَةَ» (دوازده) در آیه‌ی فوق باید به صورت «سبطاً» بیاید، درحالی که به صورت جمع و منصوب آمده که خلاف قاعده است. به همین جهت چهار نقش دستوری برای آن در منابع نحوی و تفسیری ذکر شده است. از میان خاورشناسان قرآن پژوه، کریستف لوکزنبرگ نویسنده‌ی کتاب «قرائت سریانی- آرامی از قرآن»، معتقد است که نقش دستوری «أَسْباطا» تمییز است؛ اما نه بر اساس دستور زبان عربی، بلکه مطابق دستور زبان سریانی. ایشان اختلاف نظر نحویان و مفسران را در نقش «أَسْباطا» به دلیل عدم آشنایی آنان از زبان آرامی سریانی و تأثیر آن بر زبان عربی و قرآن می‌داند. پژوهش حاضر با روش کتابخانه‌ای و مطالعه‌ی تطبیقی، به نقد و بررسی دیدگاه لوکزنبرگ در این باره پرداخته است. گرچه بین نحو سریانی و عربی در مواردی مشابهت وجود دارد، ولی نتایج حاکی از آن است که در مورد ادعای لوکزنبرگ صادق نیست.

Keywords [Persian]

  • اسباطا
  • نحو سریانی
  • کریستف لوکزنبرگ

References

The Holy Qur’an
Abu Ubaidah, M.(1381AH). Majāz Al-Qur’an; Cairo, Maktaba al-Khānji.
Costaz, L. (2002). Dictionnaire Syriaqus- Francais, Syriac-English dictionary, Beirut: Dar el-Mashriq.
Darwish, M. (1415 AH). Iʿrab Al- Qur'an wa Bayanih. Syria.
Dʿʿās, H. (1425 AH). I'rab al Qur’an al-Karim. Damascus: Dar al-Munir and Dar al-Farabi.
Farra', Y. (1980). Ma'ānī Al-Qur’an Karīm. Cairo: Dar al-Misrīya.
Ibn ‘Āshūr, M. (1420 AH). Al-Tahrīr wal-Tanwīr. Beirut: Al-Ta’rīkh Al-‘Arabī Institute.
Ibn Abi Hātam, A. (1419 AH). Tafsīr al-Qur'an al-‘Azeem. Mecca: School of Nizar Mustafa al-Baz.
Ibn ʿAqil, B. (1985). Sharh Ibn 'Aqil. Damascus: Dar al-Fikr.
Ibn Qutayba, ʿA. (1411AH). Gharīb Al-Qur'an. Dar wa Maktaba al-Hilal.
Iqlimus, Y. D. (1789). Al-Luma’a Al-Shahiyah fī Grammar of the Syriac. Mosel: Dayra Al-Aba.
Kariminia, M. (1391), Qur'anic Language, Qur'an Interpretation. Collection of Articles on Qur'anic Studies of Orientalists, Tehran: Hermes.
Khoury, B. (1962). Al-Sariyan Language Grammar. Beirut: Maktaba al-Rohbaniyeh al-Lobnaniyah al-Maroniyah.
Luxenberg, C. (2007). The syro–aramaic reading of the Koran a contribution to the decoding of the language of the Koran, Berlin: Schiler.
Margoliouth. MRS. (1903). A Compendius Syriac Dictionary, A Founded upon The Thesarus Syriacus of R. Payne Smith, Oxford at the Clarendon Press.
Muqatil (1423AH). Tafsīr Muqatil ibn Suleiman. Beirut: Dar 'Ihyā al-Turāth.
Muskati, S, & partners. (1414 AH). Al-Makhal 'ilā Al-Lughaat al-Samīya al-Maqarn. Beirut: 'Alim al-Kutub.
Naḥḥās, A. (1421 AH). 'Irab al Qur’an. Beirut: Dar al-Kutub al- al-'Ilmiyah.
Qumī, A. (1363). Tafsīr Qumī. Tehran: Dar al-Kitab.
Safi, M. (1418 AH), Al-Jawal fi Iʿrab Al-Qur'an, Beirut: Dar al-Rashid.
Samarqandī, N. (1416 AH). Tafsīr Bahr al-'Ulum. Beirut: Dar al-Fikr.
Ṣanʿāni, A. (1411 AH), Tafsīr al-Qur'an al-‘Aziz. Beirut: Dar al-Ma'rafa.
Sullamī, M. (1369). Haghayegh al-Tafsīr. Tehran: Academic Publishing Center.
Tabarī, M. (1412AH). Jami' al-Bayan 'an Ta'wil āy al-Qur'an. Beirut: Dar al-Ma'rafah.
Tha'labī, A. (1422AH). Al-Kashf wa al-Bayan 'an Tafsīr al-Qur’an. Beirut: Dar 'Ihyā al-Turāth al-Arabi.
The New Testament is based on the Jerusalem Bible.
Thumālī, Th. (1420 AH). Al-Qur’an al-Karim, Beirut: Dar al-Mufid.
Tūsī, M. (nd.). Al-Tibyan fi Tafsīr al-Qur'an. Beirut: Dar 'Ihyā al-Turāth al-Arabi.
Tustarī, M. (1423 AH), Tafsīr al-Tustari. Beirut: Dar al-Kutub al- al-'Ilmīyah.
Quran and Religious Enlightenment
Volume 4, Issue 2 - Serial Number 8
January 2024
Pages 165-174

Files

History

  • Receive Date: 13 July 2023
  • Accept Date: 21 July 2023

Share

How to cite

Statistics