Answer to Misconception of Materiality of Extravagance; An Etymological and Semantic Study

Document Type : The scientific research paper

Authors

1 M.Sc., Qur’an and Hadith Sciences, Faculty of Theology, Islamic Studies, and Guidance, Imam Sadeq University, Tehran, Iran.

2 PhD of Qur’an and Hadith Sciences, University of Tarbiat Modarres, Tehran, Iran.

Abstract

Commentary writing on the Holy Qur'an has been a very important matter due to the position of this book among Muslims. Many works have been written in this field since long ago. One of the important points regarding the interpretations is their effect on the understanding of the Book by ordinary people and as a result, forming a public discourse of the Holy Qur’an. Extravagance (isrāf) is a Qur’anic term that occurs 23 times in this Holy Text. The discourse in the general culture of the meaning of extravagance brings the misconception that it has only a material and economic meaning. Based on this concept, many commentators have taken the task of justifying some of the uses of extravagance, such as “asrafū ‘alā anfusihim.” This research intends to answer the doubt by using etymological methods and structural semantics, in library tools. It concludes that there are two types of extravagance in the Holy Qur’an: first, the economic and material extravagance that is related to the consumption and can be seen in usages such as “kulū wal-shrabū wa lā tusrifū”. Second, which results from the application of the two mentioned methods, is equal to the mental state arising from excitement, greed, and lust. This meaning does not necessarily relate to the consumption, but appears in applications such as “lā tusrif fī al-qatl”.

Keywords

Article Title [Persian]

بررسی شبهه مادی انگاشتن اسراف براساس داده‌های ریشه‌شناختی و معناشناختی

Authors [Persian]

  • امیر حسین حسین زاده ایوری 1
  • محمدحسین اخوان طبسی 2
1 کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، معارف اسلامی و ارشاد، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران.
2 دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
Abstract [Persian]

تفسیرنویسی بر قرآن کریم، به سبب جایگاه این کتاب نزد مسلمانان، امری بسیار مهم بوده که از دیرباز تاکنون آثار متعددی در این حوزه به رشته تحریر درآمده است. یکی از نکات مهم درخصوص تفاسیر، اثرگزاری آنها بر فهم مردم عادی از کتاب و در نتیجه تشکیل یک گفتمان عمومی از قرآن کریم است. اسراف یکی از اصطلاحات قرآنی است که 23 مرتبه در این کتاب کاربرد یافته است. گفتمان ایجاد شده در فرهنگ عمومی از معنای اسراف، این شبهه را دامن می‌زند که اسراف صرفاً معنایی مادی و اقتصادی دارد. براساس همین انگاره، بسیاری از مفسران در توجیه برخی از کاربردهای اسراف همچون «اسرفوا علی انفسهم» به تکلف افتاده‌اند. در این پژوهش بناداریم تا با استفاده از روش‌های ریشه‌شناسی و معناشناسی ساخت‌گرا، در یک مطالعه کتابخانه‌ای، به این شبهه پاسخ دهیم. نتیجه این پژوهش آنکه در قرآن کریم دوگونه اسراف وجود دارد: نخست همان اسراف اقتصادی و مادی که مربوط به حوزه مصرف می‌شود و در کاربردهایی نظیر«کلوا و اشربوا و لاتسرفوا» مشاهده می‌گردد. معنای دیگر اسراف، که از رهاورد کاربست دو روش مذکور حاصل می‌شود، برابر حالت روانی برخاسته از هیجان، حرص و ولع است که الزاماً مربوط به حوزه مصرف نمی‌شود و در کاربردهایی نظیر «لاتسرف فی القتل» ظاهر می‌شود.

Keywords [Persian]

  • قرآن کریم
  • اسراف
  • شبهه مادی بودن اسراف
  • معناشناسی اسراف
  • ریشه‌شناسی اسراف

References

Ālousī, Mahmoud bin Abdullah (1415 AH). Rūh al-Ma'ānī fī Tafsīr al-Qur'an al-‘Azeem wa Thab' al-Mathānī, 16 volumes, Lebanon – Beirut: Dar al-Kutub Al-‘Ilmīya, Muhammad Ali Baydū's Publications, ed. 1.
Azharī, Muhammad bin Ahmad (1421 AH). Tahdhīb al-Lughah, 15 volumes, Beirut: Dar 'Ihyā’ al-Turāth al-Arabi.
Bahrānī, Hashem bin Suleiman (1415 AH). Al-Burhān fī Tafsīr al-Qur'an, 5 volumes, Qom: Al-Ba'tha Institute, Section of Islamic Studies.
Faid Kāshānī, Mohammad bin Shah Mortaza (1415 AH). Tafsīr al-Sāfī, 5 volumes, Tehran: Al-Sadr Library, ed. 2.
Fakhr Rādī, Muhammad bin Omar (1420 AH). Al-Tafsīr al-Kabeer (Mafātīh al-Gheeb). 32 volumes, Lebanon-Beirut: Dar 'Ihyā’ al-Turāth al-Arabi, ed. 3.
Farāhīdī, Khalil bin Ahmad (1409 AH). Kitāb al-'Ain, 9 volumes, Qom: Hijrat Publishing House.
Fayoumī, Ahmad bin Muhammad (1414 AH). Al-Misbāh al-Munīr fī Gharīb al-Sharh al-Kabeer by Rafi’ī, 2 volumes, Qom: Dar al-Hijra Institute.
Firouzābādī, Muhammad bin Yaqoob (1415 AH). Al-Qāmoos al-Muhīt, 4 volumes, Beirut: Dar al-Kutub Al-‘Ilmīya.
Fooladvand, Mohammad Mahdi (1418 AH). Translation of the Qur'an (Fooladvand). 1 volume, Tehran: Department of Islamic History and Education Studies, ed. 3.
Huwayzī, Abdul Ali bin Jum'a (1415 AH). Qom: Tafsīr Noor al-Thaqalain, 5 volumes, Ismailian, ed. 4.
Ibn Athīr, Mubarak bin Muhammad (1988). Al-Nihāya fī Gharīb al-Hadīth wal-Athar, 5 volumes, Qom: Ismailian Press Institute.
Ibn Duraid, Muhammad Bin Hassan (1988). Jumhurat al-Lughah, 3 vols., Beirut: Dar al-‘Ilm lil-Malā’īn.
Ibn Fāris, Ahmad bin Fāris (1404 AH). Mu'jam Maqāyīs al-Lughah, 6 volumes, Qom: Maktabat A'lām al-Islāmī.
Ibn Manzoor, Muhammad bin Mukrim (1414 AH). Lisān al-Arab, 15 volumes, Beirut: Dar Sadir.
Ibn Sayedah, Ali Ibn Ismail (1421 AH). Al-Muhmak wa al-Muhīt al-A'zam, 11 volumes, Beirut: Dar al-Kutub Al-‘Ilmīya.
Jawharī, Ismail bin Hammād (1376 AH). Al-Sihāh, 6 vols., Beirut: Dar al-‘Ilm lil-Malā’īn.
Meibudū, Ahmed bin Muhammad (1992). Kafsh al-Asrār wa ‘Uddat al-Abrār (known as Tafsīr Khwaja Abdullah Ansari). 10 volumes, Tehran: Amir Kabir, ed. 5.
Meshkini Ardabili, Ali (2002). Translation of the Qur'an (Meshkini). 1 volume, Qom: Al-Hadi Publishing House, ed. 2.
Nasafī, Omar bin Mohammad (1997). Tafsīr Nasafī, 2 volumes, Tehran: Islamic Republic of Iran’s Broadcasting, Soroush Publications, ed. 1.
Rāgheb Esfahani, Hossein bin Muhammad (1421 AH). Al-Mufradāt, 1 vol. Beirut: Dar al-Qalam.
Reza, Mohammad Rashid (1414 AH). Tafsīr al-Qur'an al-Hakim famous with Tafsīr al-Manār, 12 volumes, Beirut: Dar al-Marfa'a.
Safawī, Mohammad Reza (2009). Translation of the Qur'an according to Al-Mizan, 1 volume, Qom: Ma'arif Publishing House.
Sāhib, Ismail bin ‘Abbād (1414 AH). Al-Asihāh fī al-Lugha, 11 volumes, Beirut: Ālam al-Kutub.
Suyūtī, 'Abd al-Rahman bin Abi Bakr (1404 AH). Al-Durr Al-Manthūr fī al-Tafsīr bil-Ma’thur, 6 volumes, Qom: Grand Ayatollah Mar'ashi Najafi’s Library.
Tabarī, Mohammad bin Jarīr (1977). Translation of Tafsīr Tabarī, 7 volumes, Tehran: Toos, ed. 2.
Tabarī, Muhammad bin Jarīr (1412 AH). Jāmi' al-Bayan fī Tafsīr al-Qur'an (Tafsīr al-Tabarī). 30 volumes, Beirut: Dar al-Mar'afa.
Tabātabā'ī, Mohammad Hossein (1390 AH). Al-Mizan fī Tafsīr al-Qur'an, 20 volumes, Beirut: Al-Alami Foundation for Publications, ed. 2.
Tabrisī, Fazl bin Hassan (1993). Majma' al-Bayan fī Tafsīr al-Qur'an, 10 volumes, Tehran: Nasser Khosrow, ed. 3.
Unknown Translator (10th century) (2004). Qur’an Translation (10th Hijri). 1 volume, Tehran: Persian Language and Literature Academy, Works Publishing Group.
Zamakhsharī, Mahmoud bin Omar (1979). Asās al-Balāghah, 1 volume, Beirut: Dar Sadir.
Zamakhshrī, Mahmoud bin Omar (1407 AH). Al-Kashāf, 4 volumes, Beirut: Dar al-Kitab al-Arabi, ed. 3.
Quran and Religious Enlightenment
Volume 4, Issue 2 - Serial Number 8
January 2024
Pages 95-112

Files

History

  • Receive Date: 28 May 2023
  • Revise Date: 15 July 2023
  • Accept Date: 14 August 2023

Share

How to cite

Statistics