سید مرتضی جزایری در زمینه‌ی تأویل بعضی از واژه‌های قرآن، با استناد به دیدگاه فراعرفی زبان قرآن، دارای نظریات خاص و شاذ در تفسیر واژه‌های قران کریم می-باشد. وی ازجمله دانشمندانی است که قائل به تأویل قرآن است و جهت‌گیری وی در تأویل واژه‌های قرآن، بر مبنای انسان‌شناختی می‌باشد. آراء تفسیری وی بر محور انسان‌شناختی قرار داشته و معارف الهی و قرآن کریم را صرفا برای تربیت انسان می‌داند و اذعان می‌دارد قرآن کتابی دارای محتوای فرهنگی و تربیتی است که بدین وسیله تعالی و تکامل انسان را تأمین می‌نماید. به همین دلیل رویکرد تفسیری وی استوار بر تبیین جهات و تأثیرات فرهنگی و تربیتی انسان می‌باشد و همین سبب گردیده است که با رویکرد تأویلی، نظرات شاذ و قابل تأملی ارائه نموده و در نتیجه قابلیت بررسی و نقد آراء وی توسط پژوهشگران قرآن لازم آید. در این پژوهش، نخست به مبانی تأویلی و مصداق‌های آن اشاره گردیده و سپس به نقد آن‌ها پرداخته می‌شود.
)