کاربست نظریه نظم متقارن در قرآن کریم؛ نگاهی نو به انسجام ساختاری سوره یوسف

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، گرایش تفسیر تطبیقی، دانشگاه یزد، ایران.

چکیده

یکی از گونه های قرآن شناسی ده های اخیر در میان مستشرقان و مسلمانان، پژوهش های نوین در شناخت ساحت های جدید نظم قرآن کریم است . در این میان پژوهش های مبتنی بر نظم متقارن یا همان نظم معکوس توانسته است جایگاه خوبی را در این میان به خود اختصاص دهد . مقاله حاضر با در پیش گرفتن روش توصیفی ـ تحلیلی، به بررسی انسجام سوره مبارکه یوسف می پردازد . این مقاله، نخست به معرفی مفهوم نظریه نظم متقارن پرداخته و پس از آن به تحلیل بلاغی سوره یوسف می پردازد . سوره یوسف به شانزده بخش تقسیم می شود و به صورت معکوس میان بخش های سوره ارتباط برقرار شده و یک مدل کلی و فراگیر را از ارتباط بخش های سوره با یکدیگر ارائه می کند . از نتایج این پژوهش اثبات ساختار منظم سوره مبارکه یوسف در قالب نظریه نظم متقارن می باشد.

کلیدواژه‌ها


The Holy Qur’an.
Abu Hayyan Andalusi, Muhammad ibn Yusuf
(1420 AH). Bahr Al-Muhit Fi Al-Tafsir.
Beirut: Dar Al-Fikr.
Anwar Qurashi, Jawad (2017). “Ring
Composition in Surat Yusuf (Q. 12)”,
JIQSA, vol 2, 149.173.
Cuypers, Michel, (1995). “Structures
rhétoriques dans le Coran: Une analyse
structurelle de la sourate ‘Joseph’ et de
quelques sourates brèves”, MIDEO, vol 22,
107–195.
Cuypers, Michel, (2009). The Banquet:
Reading the Fifth Sura of the Qurʾan.
Miami: Convivium.
Cuypers, Michel, (2011). “Semitic Rhetoric as
a Key to the Question of the naẓm of the
Qur’anic Text”. Journal of Qur’anic Studies,
vol 13, 1-24.
Fakhr Razi, Muhammad ibn Umar (1420 AH).
Al-Tafsir Al-Kabir. Beirut: Dar Ihya’ AlTurath Al-Arabi.
Farrin, Raymond (2014). Structure and
Qur’anic Interpretation: A Study of
Symmetry and Coherence in Islam’s Holy
Text. Ashland: White Cloud Press.
Fazlullah, Muhammad Hussein (1419 AH).
Men Wahy AL-Qur'an. Beirut: Dar al-Malak.
Hawizi, Abdul Ali Ibn Juma (1415 AH). Tafsir
Noor Al-Thaqalin. Qom: Ismailian.
Ibn Kathir, Ismail (1412 AH). Tafsir Al-Qur'an
Al-Azim. Beirut: Dar al-Ma'rifah.
Iqbal،Muhammad Omar (2013) The Qur’an as
a Literary Masterpiece within its Historical
and Religious Milieus. Terri L Dyoung and
Salim S.kuru, University of Washington.
Makarem Shirazi, Nasser, (1992). The
Commentary of Nemooneh. Tehran: Islamic
Books House.
Makvand, Mahmoud; Shakir, Mohammad
Kazem, (2015). "Rereading the Coherence
of the Qur'anic Text in the Light of the
Theory of Symmetric Order (with Emphasis
on the Viewpoint of Michel Kuipers),"
Qur'anic Studies, No. 76, pp. 23-56.
Mint, Poozieh, (2004). The Method of
Rhetorical Analysis and Interpretation:
analysis of texts from the Holy Book and the
hadith of the Holy Prophet. Beirut: Dar AlMashreq.
Mir, Mustansir, (1986). “The Qurʾānic Study of
Joseph: Plot, Themes, and Characters,”
JIQSA. Vol 76 ،1–15.
Mir, Mustansir, (2000). “Irony in the Qurʾān: A
Study of the Story of Joseph” Stoz, vol 2,
173–187.
Neuwirth, Angelika, (1980). “Zur Struktur der
Yūsuf-Sure. Studien aus Arabistik und
Semitistik”, MIDEO, vol 5, 125–152.
Qutb, Sayyid (1425 AH). Fi Zelal AL-Qur'an,
Beirut: Dar Al-Shorouk.
Robinson, Neal, (2003). Discovering the
Qurʾan: A Contemporary Approach to a
Veiled Text. Washington: Georgetown
University Press.
Sinai, Nicolai, (2017). “Review Essay: Going
Round in Circles,” Journal of Qur’anic
Studies, vol 19, 106–122.
Tabataba’i, Sayyid Muhammad Hussein (1412
AH). Al-Mizan Fi Tafsir Al-Qur’an. Qom:
Society of Teachers.
Thalabi, Ahmad ibn Muhammad (1422 AH).
Tafsir Al-Thalabi. Beirut: Dar Ihya’ AlTurath Al-Arabi.
Khoshmanesh, Abulfazl, (2009). "Examining
the Compilation and Integration of Qur’anic
Verses from the Perspective of Orientalists
and Ayatollah Taleghani," Journal of
Science and Education. No. 8, 26-39.
Khamegar, Mohammad (2008). "Introduction
to the structural interpretation of the Qur'an,"
Qur'anic Researches. No. 29 and 30, 22-42.