The Literary and Guiding Wisdom of the Words Indicating Morning Time from the Root "Ṣubḥ" in the Holy Qur'an

Document Type : The scientific research paper

Authors

1 PhD student of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Humanities, Islamic Azad University Qom Branch, Qom, Iran

2 Department of Quranic and Hadith Sciences, Faculty of Humanities, Islamic Azad University of Qom Branch, Qom, Iran

3 Assistant Professor, Department of Islamic Wisdom and Theology, Faculty of Humanities, Islamic Azad University of Qom Branch, Qom, Iran

Abstract

The selection of all the words of the Holy Quran, including: the selection of words from the article "SOBH", is based on wisdom. The approach of paying attention to literary sciences can lead to the discovery of the literary and guiding wisdom of these words in the verses. The main question of this research is: "What is the literary wisdom (or purpose) of the words indicating the time of morning from the article "SOBH" in the Holy Quran?" For this reason, the derivatives of the word "SOBH" in the verses were examined and conceptualized. Then, the literary and guiding aspect of words with the meaning of morning in the text of the verse was analyzed. The wisdoms obtained are: 1) From the article "SOBH", the words infinitive noun, infinitive, subject noun, perfect verb and imperfect verbs have the meaning of morning time. 2) The importance of swearing in the morning. 3) Asking about the approach of morning, a sign of urgency. 4) "Fa" in "Fa asbahu" is a sign of the time of morning. 5) "Mosbahin" is a substitute for explaining the divine order. 6) morning simile or metaphor to put aside the night. 7) Virtual morning for all times. 8) Morning breathing is a metaphor for gradual clarity. 9) In the morning of irony to surprise the enemy, perform the rosary and pray. 10) Confrontation and prostration between morning and night is a sign of confrontation between truth and falsehood or guidance and polytheism.

Keywords

Article Title [Persian]

حکمت ادبی و هدایتی واژه های حاکی از وقت صبح از ماده «صبح» در قرآن کریم

Authors [Persian]

  • مهدی نظام آبادی 1
  • علی اصغر تجری 2
  • واسعی 3
1 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
2 گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
3 استادیار، گروه حکمت و کلام اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
Abstract [Persian]

انتخاب همه الفاظ قرآن کریم از جمله: گزینش واژگانی از ماده «صبح»، بر اساس حکمت است. رهیافت توجه به علوم ادبی، می تواند موجبات کشف حکمت ادبی و هدایتی این واژه ها را در آیات فراهم کند. پرسش اصلی این تحقیق آن است که: «حکمت (یا غرض) ادبی واژه های حاکی از وقت صبح از ماده «صبح» در قرآن کریم چیست؟» از این جهت مشتقات ماده «صبح» در آیات بررسی و مفهوم شناسی شد. آنگاه وجه ادبی و هدایتی لغات دارای معنی وقت صبح در متن آیه، مورد تحلیل قرار گرفت. حکمت های بدست آمده عبارتند از: 1) از ماده «صبح»، واژگان اسم مصدر، مصدر، اسم فاعل، فعل تامه و افعال ناقصه با داشتن قرینه معنی وقت صُبح دارند. 2) اهمیت سوگند به صبح. 3) پرسش از نزدیک شدن صبح، نشانه امر به تعجیل. 4) «فاء» در «فأصبحوا» نشانه تعقیب زمانی صُبح. 5) «مُصبحین» بدل و اِطناب برای تبیین امر الهی. 6) صُبح تشبیه یا استعاره برای کنار زدن شب. 7) صبح مجازی برای همه اوقات. 8) تنفس صُبح استعاره برای روشنی تدریجی. 9) صُبح کنایه برای غافلگیری دشمن، انجام تسبیح و نماز. 10) مقابله و سجع بین صُبح و شب نشانه مقابله حق و باطل یا هدایت و شرک.

Keywords [Persian]

  • حکمت
  • ادبی
  • وقت
  • صبح
  • قرآن کریم
Quran and Religious Enlightenment
Volume 3, Issue 2 - Serial Number 6
January 2023
Pages 71-84

Files

History

  • Receive Date: 14 November 2022
  • Revise Date: 04 December 2022
  • Accept Date: 11 December 2022

Share

How to cite

Statistics