از جمله مباحث بسیار مهم در حوزه علوم قرآنی مسئله آیات متشابه ومحکم، چگونگی فهم وتأویل آنها و نیر اینکه علم تأویل در اختیار چه کسی وبا چه شرایطی است می‌باشد. در مورد این که اصولا چرا در قران این گونه آیات وجود دارد دلایل متفاوتی ارائه شده است همچنین روشهای متفاوتی از سوی مفسران قران برای فهم این گونه آیات ارائه شده است.
ملاصدرا به عنوان یک حکیم و مفسر عالی مقام که زیر بنای رفیع فلسفه خود را قران می‌داند علاوه بر دسته بندی ونقد رویکرد قران پژوهان در این خصوص، روشی ویژه در برخورد با این آیات ارائه می‌کندکه بی شباهت به راه روش عرفا نیست. وی معتقد است خداوند هیچ شیء در عالم ماده خلق نکرده است مگر آنکه قبل از آن در عالم معنی نظیری از آن را آفریده است وهیچ چیزی در عالم معنا آفریده نشده است مگر اینکه درعالم بالاتر نظیری دارد. آیات متشابه قران مربوط به اموری است که ریشه درعالم معنا دارد وتأویل آن با ایجاد ارتباط بین الفاظ آیه ومثالهای عالم معنا شکل خواهد یافت.
ملاصدرا رسوخ به معانی باطنی وتأویل آیات را محتاج مقدمات علمی و روحی خاصی می‌داند که در سایه سلوک علمی وتزکیه باطن حاصل می‌گردد.
رهنمائی, حسین, & کبیر, یحیی. (1401). ضوابط تأویل آیات متشابه از دیدگاه ملاصدرا. Bi-Quarterly Quran and Religious Enlightenment, 3(2), 45-56. doi: 10.30473/quran.2022.9128
MLA
حسین رهنمائی; یحیی کبیر. "ضوابط تأویل آیات متشابه از دیدگاه ملاصدرا". Bi-Quarterly Quran and Religious Enlightenment, 3, 2, 1401, 45-56. doi: 10.30473/quran.2022.9128
HARVARD
رهنمائی, حسین, کبیر, یحیی. (1401). 'ضوابط تأویل آیات متشابه از دیدگاه ملاصدرا', Bi-Quarterly Quran and Religious Enlightenment, 3(2), pp. 45-56. doi: 10.30473/quran.2022.9128
VANCOUVER
رهنمائی, حسین, کبیر, یحیی. ضوابط تأویل آیات متشابه از دیدگاه ملاصدرا. Bi-Quarterly Quran and Religious Enlightenment, 1401; 3(2): 45-56. doi: 10.30473/quran.2022.9128
)
