Document Type : The scientific research paper
Author
Assistant Professor, Department of Educational Sciences (Islamic Philosophy and Education), Payam-e Noor University of Tehran, Iran
Abstract
The purpose of this research is to explain time based on the constructivist view of substantive motion. This activity has been done in a deconstruction manner. It is the deconstruction, re-reading, and analysis of any subject by decentralizing it and achieving dimensions of the subject that are often overlooked. In general, theories of time are divided into two categories: theories of substantive change, which consider change to be related only to the appearances and names and the superficial layers of the system and all its phenomena, and theories that consider time made by the substantive motion and fundamental change and evolution of phenomena. By challenging the themes in the view of the change of nature, the space was paved for the view to emerge on the constructivism of the transcendent purposeful substantive motion. According to the constructivist approach of purposeful substantive motion, all phenomena of existence, and especially human beings, are moving in the path of the Creator according to their need and poverty. The centralization of the approach to the constructivism of the substantive motion has implications for education. Thus, education is more and more a religious nature and according to the substantive motion, the universe, based on its inherent nature, needs a stimulus that is being created and invented every moment in order to be able to form a momentary identity of the world and man. And the accidental world is an inherent occurrence (not a time occurrence).
Keywords
Main Subjects
Article Title [Persian]
تبیین معرفت شناسی تغییر( تحلیلی واسازانه درباره تغییر و حرکت )
Author [Persian]
- حیدر اسماعیل پور
استادیار گروه علوم تربیتی ( فلسفه و تربیت اسلامی)، دانشگاه پیام نور، ایران، تهران
Abstract [Persian]
قصد این تحقیق و واکاوی، تبیین زمان بر مبنای دیدگاه برساخت گرایی حرکت جوهری است. این فعالیت با شیوه واسازی انجام شده است. واسازی،بازخوانی و تجزیه و تحلیل نمودن هر موضوعی از طریق مرکز زدایی از آن و دستیابی ابعادی از موضوع است که به طور معمول نادیده گرفته می شود. در مجموع، نظریه های زمان به دو دسته تقسیم می شوند: نظریه های تغییر ماهوی که تغییر را صرفاً مربوط به ظواهر و نام و لایه های رویین نظام هستی و تمامی پدیده های آن می دانند و نظریه هایی که زمان را برساخته حرکت جوهری وتغییر و تحول بنیادین پدیده ها در نظر می گیرند. با به چالش کشیدن مضامین مندرج در دیدگاه تغییر ماهیات، فضا برای به میدان آمدن دیدگاه بر ساخت گرایی حرکت جوهری هدفدار متعالی هموار گردید. بر اساس رویکرد برساخت گرایی حرکت جوهری هدفدار، تمام پدیده های هستی و خصوصاً انسان با توجه به نیاز و فقر وجودی سراپا در حال حرکت در مسیر خالق یگانه اند. مرکزیت یافتن رویکرد بر ساخت گرایی حرکت جوهری و بنیادین دلالتهایی برای تعلیم و تربیت دارد؛ بدین ترتیب که تعلیم و تربیت بیش از پیش ماهیتی دینی و بر طبق حرکت جوهری، جهان هستی بر اساس فقز ذاتی خود نیازمند محرک قیومی است که هر لحظه در حال آفرینش و ابداع باشد تا بتواند هویت لحظه ای و سیلانی جهان و انسان را شکل دهد و جهان حادث به حدوث ذاتی ( و نه حدوث یا قدیم زمانی) است.
Keywords [Persian]
- تغییر
- واسازی
- نظام مادی
- دنیای نامحدود
- نظام توحیدی
)