Investigating the Phono-Semantic Function in the Translations of Ṣaḥīfah Sajjādīyah (based on the Translations of Garmārūdī, Ilāhī Qumshiʿī, Āyatī)

Document Type : The scientific research paper

Author

Member of the Faculty of Arabic Language and Literature, Payam Noor University, Tehran, Iran

Abstract

In every language, there is always a consistent relationship between sound and meaning and the way phonemes are used in inducing concepts. In the science of linguistics, there is a field called "phono-semantic" based on the coexistence of the phonetic structure of words and the correspondence between sounds and meanings. And in translation as an inter-linguistic and communicative act, it is very important to pay attention to the form of the source text to convey the meaning. The prayers of Imam Sajjad (AS) in the blessed book of Ṣaḥīfah Sajjādīyah are full of pure concepts for worshipping God and have a pleasant and soulful music that has been translated by translators into different languages. In the supplications of Ṣaḥīfah Sajjādīyah, the details of the phonetic level are difficult to translate due to the special features of listening. Therefore, in addition to conveying the meaning, the translator should also pay attention to the phonetic features of the words. In this literary essay, with the analytical descriptive method, the author has criticized four levels of phono-semantic: alliteration, minimal pairs, word plays and rhythm in three translations by Sayyid ʿAlī Mūsawī Garmārūdī, Ilāhī Qumshiʿī and Abdul Muḥammad Āyatī.
 

Keywords

Main Subjects


Article Title [Persian]

بررسی کارکرد آوامعنایی در ترجمه‌های صحیفه سجّادیه (با تکیه بر ترجمه‌ ‌گرمارودی، الهی قمشه‌ای، آیتی)

Author [Persian]

  • زهرا نادعلی
عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
Abstract [Persian]

همواره در هر زبانی میان آوا و معنا و شیوه به‌کارگیری واج‌ها در القای مفاهیم، ارتباط منسجمی برقرار است، در علم زبان‌شناسی عرصه‌ای با عنوان آوا‌معنایی « phono-semantic» برپایه همنشینی ساختار آوایی واژه‌ها و همخوانی آواها با معانی وجود دارد و در ترجمه به عنوان یک عمل بینازبانی و ارتباطی ضرورت توجّه به صورت متن مبدأ برای انتقال معنا بسیار حائز اهمیّت می‌باشد. دعاهای امام سجّاد (ع) در صحیفه مبارکه سجّادیه سرشار از مفاهیم ناب برای راز و نیاز با پروردگار و موسیقی دلنشین و روح انگیزی است که توسط مترجمان به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است. در ادعیه صحیفه سجّادیه ریزه‌کاری‌های سطح آوایی آن بنابر ویژگی‌های خاصّ شنیداریش سخت تن به ترجمه می‌دهد از همین رو مترجم علاوه بر انتقال معنا، می بایست بر ویژگی-های آوایی واژگان نیز توجّه داشته باشد. نگارنده در این جستار ادبی با روش توصیفی تحلیلی، چهار سطح آوامعنایی: هم صامتی و هم‌گونی آوایی(Alliteration)، جفت‌های کمینه (( minimal pairs، تجنیس و بازی‌های کلامی(word plays) و وزن (rhythm) را در سه ترجمه از سیّد علی موسوی گرمارودی، الهی قمشه‌ای و عبدالمحمّد آیتی مورد نقد و بررسی قرار داده است.

Keywords [Persian]

  • آوا
  • ترجمه
  • معنا
  • صحیفه سجّادیه
  • ساختار