Modified article of Quranic arguments to prove the divinity of the words of the Holy Quran

Document Type : The scientific research paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, Payam-e Noor University, Iran

2 PhD Candidate of Comparative Interpretation, Qom University, Iran

Abstract

One of the first and most important principles of the interpretation of the Holy Quran is the issue of the sanctity of the
The holy prophets performed miracles as a One of the first and most important principles of the interpretation of the Holy Qur’an is the issue of the sanctity of the Holy Qur’an. The meaning of the holiness of the Qur'an is that the Qur'an (both in word and meaning) is from God. And human beings and other creatures, including jinn, angels, etc., have no involvement in its creation. Therefore, this Qur'an is holy, so it is pure and completely true, and unlike the unholy texts, it cannot be criticized or damaged. When it is said that the Holy Qur'an is sacred both in word and meaning, this statement implies three characteristics of the Holy Qur'an: the divinity of the words of the Holy Qur'an, the soundness of the text, and its wisdom. In this article, the discussion of the divinity of the words of the Holy Qur’an has been examined and an attempt has been made to prove by quoting the verses of the Holy Qur’an that both the words and meanings of Qur’an are from God and it is not human but it is divine.
 
 

Keywords


Article Title [Persian]

ادله قرآنی برای اثبات الهی بودن الفاظ قرآن کریم

Authors [Persian]

  • محمدهادی امین ناجی 1
  • جواد جمشیدی حسن ابادی 2
1 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور
2 دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی دانشگاه قم
Abstract [Persian]

از نخستین و مهم‌ترین مبانی تفسیر قرآن کریم، بحث و موضوع قدسی بودن قرآن کریم است. مقصود از قدسی بودن قرآن این است که قرآن(اعم از لفظ و معنا) از طرف خداست و بشر و دیگر مخلوقات اعم از انس و جن و فرشته و ....، هیچ‌گونه دخالتی در ایجاد آن ندارند. پس این قرآن قدسی است لذا پاک و مطهر و سراسر حق است و برخلاف متون غیر مقدس، قابل نقد و خدشه نیست. وقتی گفته می‌شود الفاظ قرآن کریم قدسی است این سخن ملازم با سه ویژگی قرآن کریم است: الهی بودن الفاظ قرآن کریم، سلامت نص، حکیمانه بودن آن است. با تتبع و جستجویی که در مقالات صورت گرفت مقاله ­ای که به بررسی این موضوع از منظرقرآن کریم بپردازد یافت نشد، لذا نگارنده در این مقاله به بررسی ادله قرآنی برای اثبات الهی بودن الفاظ قرآن به صورت توصیفی- تحلیلی و با نگاه و دسته ­بندی جدید و نو پرداخته است. لذا سعی شده است  به استناد آیات قرآن کریم اثبات شود که قرآن هم الفاظ آن و هم طبعاً معانی آن از طرف خداوند است و بشری نیست بلکه الهی است.
 

Keywords [Persian]

  • قدسی بودن الفاظ
  • الهی بودن
  • الفاظ
  • وحیانی بودن
  • قرآن
  1. قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، (1373)، قم: دارالقرآن الکریم، چاپ دوم.
  2. ا­بن فارس، احمد، (1404)، معجم­مقاییس­اللغة، قم: مرکز انتشارات دفترتبلیغات­اسلامی حوزه علمیه.
  3. ابن منظور، محمد، (1405)، لسان العرب، بیروت: نشر ادب الحوزه.
  4. ابن خلدون، محمد، (بی­تا)، تاریخ ابن خلدون (مقدمه)، بیروت: دارالعلم.
  5. بروجردی، محمد ابراهیم،(1366)، تفسیر جامع(چاپ ششم)، تهران: انتشارات صدر.
  6. جان هیک، (1390)، فلسفه دین، تهران: انتشارات الهدی.
  7. جوادی آملی، عبدالله، (1372)، شریعت در آیینه وحی(چاپ اول)، تهران: مرکز نشر فرهنگی رجا.
  8. راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد، (1412)، المفردات فی غریب القرآن(چاپ اول)، دمشق: انتشارات دارالعلم.
  9. زمخشرى، محمود، (1407)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل(چاپ دوم)، بیروت‏: دارالکتاب العربی‏.
  10. زرکشی، بدرالدین، (بی­تا)، البرهان فی علوم القرآن(چاپ سوم)، بیروت: دارالمعرفه.
  11. سروش، عبدالکریم، (1379)، مقاله ایمان و امید، ماهنامه کیان، شماره 52.
  12. سید رضی، (1370)، نهج البلاغة(چاپ دوم)، ترجمه سید جعفر شهیدی، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
  13. سیوطی، جلال الدین، (1404)، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم: کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
  14. سیوطی، جلال الدین، (1420)، الاتقان، تحقیق محمدابوالفضل ابراهیم، بیروت: منشورات رضی.
  15. شاکر، محمد کاظم، (1379)، « مقاله وحی قرآنی، زبانی یا غیرزبانی »، مجله پژوهش­های فلسفی-کلامی، شماره4.
  16. طالقانی، سید محمود،1362 ، پرتویی از قرآن(چاپ چهارم)، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  17. طباطبایی، محمد حسین، (1417)، المیزان فی تفسیر القرآن(چاپ پنجم)، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه­ی مدرسین حوزه­ی علمیه قم.
  18. طباطبایی، محمد حسین، (1394)، قرآن در اسلام(چاپ دوم)، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
  19. طبرسی، فضل بن حسن ،(1372)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مجمع البیان لعلوم القرآن)(چاپ­سوم)، تهران: انتشارات ناصر خسرو.
  20. طباطبایی، محمد حسین ، (1377)، جوامع الجامع(چاپ اول)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم.
  21. طوسى، محمد بن حسن،( بی­تا)‏، التبیان فى تفسیرالقرآن‏، بیروت: داراحیاءالتراث العربى‏.
  22. فراهیدی، خلیل بن احمد، (1410)، کتاب العین(چاپ دوم)، قم: انتشارات هجرت.
  23. مایک پترسون، ویلیام هاسکو، (1390)، عقل و اعتقاد دینی، درآمدی به فلسفه دین، ترجمه احمد نراقی، ابراهیم سلطانی، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
  24. مجلسی، محمد باقر، (1404)، بحار الانوار الجامعة لدررأخبار الأئمة الأطهار، بیروت: مؤسسه الوفاء.
  25. مکارم شیرازی، ناصر، (1374 ب)، تفسیر نمونه(چاپ اول)، تهران: دار الکتب الاسلامیة.
  26. شیخ صدوق، محمد، (بی­تا)، من لا یحضره الفقیه، قم: انتشارات بوستان.
  27. فیض کاشانی، ملا محسن، 1406، الوافی، اصفهان: انتشارات کتابخانه امیرالمومنین علی علیه السلام.
  28. ویل دورانت، بی‌تا، قصة الحضارة، تعریب محمد بدران، جامعة الدول العربیة، بی‌جا.