نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 استاد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تهران، ایران.
2 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه مذاهب اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
داده‌های قرآنی و روایی از طب، گزاره‌های خامی هستند که بدون نظام‌پردازی نمی‌توان مجموعه آنها را علمی به نام «طب اسلامی» دانست. در نوشتار پیش رو پس از بررسی جایگاه کلی طب در آیات، از طریق تقسیم‌بندی مضمونی، نمای موضوعی از طب در روایات ترسیم شده است. پس از شناسایی محتوا، جهت عنوان‌سازی طب اسلامی نیازمند طی فرآیندی هستیم که می‌توان آن را در هفت مرحله به انجام رساند. مطابق این مراحل هفتگانه، پس از اطمینان از حدیث بودن گزاره‌ها، باید از ثبت درست روایات توسط مؤلفان کتب روایی یقین حاصل کرد، سپس از طریق بررسی آسیب‌های احتمالی وارد بر احادیث که رخداد آن در سه مرحله‌ی صدور، نقل و فهم امکان‌پذیر است، می‌توان از مصون ماندن و یا قابل اصلاح بودن روایات در دست، آگاه شد. پس از دستیابی به متن اصلی حدیث، نیازمند ارائه ترجمه مناسب، شناسایی احادیث مشابه و معارض، بررسی قرائن متصل و منفصل و گردآوری نظرات شارحان و عالمان جهت فهم درست از حدیث هستیم. در مرحله‌ی آخر، باید تعامل میان‌رشته‌ای بین متخصصان دو حوزه حدیث و طب به صورت دوسویه، گام‌به‌گام و مشترک برقرار شود.
تازه های تحقیق
CONCLUSION
Islamic narrations, as the scientific basses and propositions needed in the formation of Islamic medicine, require multifaceted studies and specialized methods, part of which should be done by hadith experts and the other part by medical experts. We face difficulties in the title of Islamic medicine due to the diversity of medical topics in the six categories of ethics, health, and prevention, properties of foods, anatomy and treatment and uncoordinated distribution of content. However, it can be organized in stages.
In the first step, we make sure that the statement on which the research costs are to be spent is authentic.
Then we will check the correctness of the narration. This step is made possible by examining the credibility of the author of the book and the accuracy of his attribution to its author. The books Kāfī and Man La Yahḍarah al-Faqīh, as two authoritative sources, have significant medical hadiths.
In the third stage, it should be kept in mind that throughout history the hadith has been subjected to documentary and textual damages such as correction, distortion, fragmentation, insertion, forgery, etc., and paying attention to them will help us to achieve the original text of the hadith. In some cases we may conclude that the proposition in question is unusable.
Also, carelessness in translating the hadith deprives us of medical and guiding messages.
In the fifth stage, by identifying similar and contradictory hadiths, we arrive at a collection that is complementary and sometimes bound to each other and is not useful for science alone.
In the sixth stage, paying attention to analogies such as the region of hadith issuance, individual and natural differences, as well as studying possibilities such as the narrator mistake in understanding the hadith, forgetfulness, and the phenomenon of forgery will lead us to a better understanding of the hadith.
Finally, through two-way and step-by-step discourse, it is necessary for hadith and medical experts to observe moderation, strengthen the participatory spirit and form a working group, to make efforts in organizational work and to start experimental and scientific experiments of authentic narrations of Kāfī. If scientific research is concluded, we can hope for the formation of Islamic medicine.
کلیدواژه‌ها
)