Document Type : The scientific research paper
Author
Professor of Quranic and Hadith Sciences, Qom University, Iran
Abstract
Highlights
Based on the above, a few points can be obtained:
First, the Qur'an calls itself a book of sermons. Therefore, we, as readers of the Qur'an, need to be in a position to receive divine sermons from the verses of the Qur'an, not to discover historical or scientific events. Because in the Qur'an, the audience's promises have been used in expressing sermons. Therefore, the historical and natural verses of the Qur'an only reflect the Arab promises of the Hejaz of the time of the Prophet (PBUH), which may be untrue and false. However, the Qur'an is not in a position to confirm them so as not to undermine the legitimacy of the Qur'an.
Second, using the audience's stories and promises to instill purpose and preaching, even if mythical, is a rational practice. Therefore, the assumption that mythical themes are mentioned in verses.
Keywords
Article Title [Persian]
Author [Persian]
موعظه در فرهنگ قرآنی، رسالت اصلی انبیاء و کتب آسمانی برشمرده شده است. ثمره موعظه‌ای تلقی کردن قرآن، آنجایی به‌طور برجسته آشکار می‌شود که به آیاتی خلاف واقع برمی‌خوریم؛ نظیر محبوس بودن قومی به نام یأجوج و مأجوج در پشت سدی تا روز قیامت و یا افکندن شهاب‌ها برای راندن شیاطین از آسمان. علامه طباطبایی این دو را خلاف واقع می‌شمارد و آیات مربوط را بر مجاز حمل می‌کند. این در حالی است که مفسران طی چهارده قرن گذشته، همگی این آیات را بر حقیقت حمل می‌کردند و ادعای اینکه آنان قرآن را اشتباه می‌فهمیدند، دشوار است. نظریه رقیبی که در این مقاله به آن پرداخته می‌شود، این است که این موارد، اسطوره‌اند و در یک بیان موعظه‌ای هیچ اشکالی ندارد که از اسطوره‌های مخاطبان استفاده ابزاری شود. این نظریه، ضمن باقی گذاشتن آیات قرآن بر معنای ظاهری‌شان که تمام مفسران طی چهارده قرن فهمیده‌اند، حقانیت قرآن را نیز ثابت می‌کند.
Keywords [Persian]
)
