Analysis of the Concept of Verse 106 of Surah al-Baqarah with an Emphasis on the Method of Dating

Document Type : The scientific research paper

Author

Assistant Professor, Quranic Sciences and Hadith, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.

10.30473/quran.2025.74284.1317

Abstract

Verse 106 of Surah al-Baqarah, known as the "Verse of Abrogation (Naskh),"  is one of the most important pieces of evidence cited by those who believe in abrogation (Naskh) within the Quran. They argue that this verse explicitly refers to the abrogation of Quranic verses. Aside from the internal textual analysis of the verse, dating this verse and the abrogating verses can aid in a correct understanding of it. The present study, using a descriptive-analytical method, aims to examine the date of revelation of Verse 106 of al-Baqarah and the abrogating verses, and in doing so, analyzes the historical relationship between this verse and the abrogating verses in terms of dating. The research findings indicate that the abrogating verses were revealed after Verse 106 of Surah al-Baqarah. Therefore, the meaning of abrogating Quranic verses based on this verse is rendered meaningless, as no abrogation had occurred before this verse for God to then refer to the philosophy of abrogating Quranic verses. The correct meaning of this verse, considering its dating and the context of its revelation is the abrogation of previous divine laws by the Holy Quran.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

واکاوی مفهوم صحیح آیه 106 بقره با تاکید بر روش تاریخ‎گذاری

Author [Persian]

  • اصغر طهماسبی بلداجی
استادیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
Abstract [Persian]

آیه ۱۰۶ بقره مشهور به آیه نسخ یکی از مهم‌ترین ادله قائلان به نسخ در قرآن است؛ که بر این باورند این آیه به صراحت به مقوله نسخ آیات قرآن اشاره نموده است. جدای از تحلیل درون متنی آیه(که پژوهش‎هایی در این باره انجام شده است) تاریخ‎گذاری این آیه و آیات ناسخ می‌تواند به فهم صحیح این آیه کمک کند. پژوهش فرا رو با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تاریخ نزول آیه ۱۰۶ بقره و آیات ناسخ می‎پردازد و از این رهگذر، ارتباط این آیه با آیات ناسخ را به لحاظ تاریخ‎گذاری این آیات، مورد واکاوی قرار می‎دهد. از نتیجه پژوهش برمی‌آید که تاریخ نزول آیات ناسخ پس از نزول آیه ۱۰۶ بقره بوده است که بر این اساس معنای نسخ آیات قرآن با استناد به این آیه بی‌معنا است؛ زیرا قبل از این آیه نسخی صورت نگرفته که به دنبال آن خداوند به فلسفه نسخ آیات قرآن اشاره نماید. معنای صحیح این آیه با توجه به تاریخ‎گذاری و فضای نزول آن، به معنای نسخ شریعت‎های آسمانی پیشین به وسیله قرآن کریم است.

Keywords [Persian]

  • نسخ
  • آیه 106 بقره
  • آیات ناسخ
  • یهود
  • شریعتهای پیشین

References

Holy Qur'an.
Abul Futūḥ al-Rāzī, H. (1987 AD/1408 AH). Rawḍ al-Janān wa Rūḥ al-Janān fī Tafsīr al-Qurʾān. Mashhad: Astan Quds Razawi.
ʿArūsī Ḥuwayzī, A. (1994 AD/1415 AH). Tafsīr Nūr al-Thaqalayn. Qom: Ismāʿīliyān.
ʿAskarī, S. M. (2003 AD/1424 AH). al-Qurʾān al-Karīm wa Riwāyāt al-Madrasatayn. Qom: Uṣūl al-Dīn Univrsity.
ʿAyyāshī, M. (1960 AD/1380 AH). Tafsīr ʿAyyāshī. Tehran: Al-Maṭbaʿah al-ʿIlmiyyah.
Baghawī, H. (1999 AD/1420 AH). Maʿālim al-Tanzīl fī Tafsīr al-Qurʾān. Birut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī.
Balādhurī, A. (1996 AD/1417 AH). Ansāb al-Ashrāf. Beirut: Dār al-Fikr.
Balāghī, S. A. (1966 AD/1386 AH). Ḥujjat al-Tafāsīr wa Balāgh al-Iksīr. Qom: Hikmat.
Darwazah, M. I. (1963 AD/1383 AH). al-Tafsīr al-Ḥadīth. Cairo: Dār Iḥyāʾ al-Kutub al-ʿArabiyyah.
Faḍlullāh, S. M. H. (1998 AD/1419 AH). Tafsīr min Waḥy al-Qurʾān. Beirut: Dār al-Malāk li-l-Ṭibāʿa wa al-Nashr.
Fakhr al-Dīn al-Rāzī, M. (n.d.). al-Tafsīr al-Kabīr. Tehran: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Fiqhizadeh, A; Ṭahmasebi Buldaji, A. (2016 AD/1395 SH). "Analysis and Review of Commentators' Perspectives on the Verses of Abrogation. "Journal of Approximation Studies of Religions. Vol. 12, no. 46.
Ḥalabī al-Shāfiʿī, A. (n.d.). al-Sīrah al-Ḥalabiyyah. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Ḥillī, I. (1989 AD/1410 AH). al-Sarāʾir al-Ḥāwī li Taḥrīr al-Fatāwā. Qom: Islamic Publishing House.
Ibn ʿĀshūr, M. (1973 AD/1394 AH). Tafsīr al-Taḥrīr wa al-Tanwīr. Beirut: Muʾassasat al-Tārīkh al-ʿArabī.
Ibn Kathīr, I. (1986 AD/1407 AH). al-Bidāyah wa al-Nihāyah. Beirut: Dār al-Fikr.
Ibn Kathīr, M. (1998 AD/1419 AH). Tafsīr al-Qurʾān al-ʿAẓīm. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Ibn Saʿd, M. (1997 AD/1418 AH). al-Ṭabaqāt al-Kubrā. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Ismaeilizadeh, A. (1390 SH). "A Discussion on Quranic Documents Regarding the Occurrence of Abrogation in the Quran and Their Implications." Journal of Quran and Hadith Studies. No. 43.
Jabrī, A. (1980 AD). Lā Naskh fī al-Qurʾān, Limādhā? Cairo: Dār al-Taḍāmun lil Ṭibāʿa.
Khaṭīb, A. (n.d.). al-Tafsīr al-Qurʾānī lil Qurʾān. Beirut: Dār al-Fikr al-ʿArabī.
Khāzin, A. (1994 AD/1415 AH). Tafsīr al-Khāzin al-Musammā Lubāb al-Taʾwīl fī Maʿānī al-Tanzīl. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Khūʾī, A. (n.d.). al-Bayān fī tafsīr al-Qurʾān. Qom: Muʾassasat Iḥyāʾ Āthār al-Imām al-Khūʾī.
Makarim Shirazi, N. (1992 AD/1371 SH). Tafsīr nemooneh. Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyyah.
Makkī, A. M. (1985 AD/1406 AH). al-Īḍāḥ li Nāsikh al-Qurʾān wa Mansūkhih. (A. H. Farḥāt, Ed). Jeddah: Dar al-Manar.
Maʿrifat, M. H. (1995 AD/1416 AH). al-Tamhīd fī ʿUlūm al-Qurʾān. Qom: Muʾassasat al-Nashr al-Islāmī.
Mughnīyyah, M. J. (2003 AD/1424 AH). Tafsīr al-Kāshif. Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyyah.
Musavi Andarzi, N. (2013 AD/1393 SH). "Rethinking the Interpretation of the Abrogation Verse, Abrogation of Persuasive Verses and its Reasons." Revelation Light Bi-Quarterly Journal. No. 1.
Naḥḥās, A. J. (n.d.). al-Nāsikh wa al-Mansūkh fī al-Qurʾān al-Karīm. Cairo: Maṭbaʿat Anwar al-Muḥammadiyyah.
Qāsimī, M. (1997 AD/1418 AH). Maḥāsin al-Taʾwīl. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Qummī, A. (1984 AD/1363 SH). Tafsīr Qummī. Qom: Dār al-Kitāb.
Qurṭubī, A. (1967 AD/1387 AH). al-Jāmiʿ li-Aḥkām al-Qurʾān. N.p.: Dār al-Kutub al-ʿArabī li-l-Ṭibāʿa wa al-Nashr.
Sabzevari Najafi, M. (1985 AD/1406 AH). al-Jadīd fī al-Tafsīr al-Qurʾān al-Majīd. Beirut: Dār al-Taʿāruf li-l-Maṭbūʿāt.
Sabzevari, M. (1988 AD/1409 AH). Irshād al-Adhhān ilā Tafsīr al-Qurʾān. Beirut: Dār al-Taʿāruf li-l-Maṭbūʿāt.
Sadeghi Tehrani, M. (1998 AD/1419 AH). al-Balāgh fī Tafsīr al-Qurʾān bi al-Qurʾān. Qom: Author.
Samarqandī, N. (1995 AD/1416 AH). Tafsīr al-Samarqandī al-Musammā Baḥr al-ʿUlūm. Beirut: Dār al-Fikr.
Shahristānī, M. (1985 AD/1364 SH). al-Milal wa al-Niḥal. Qom: al-Sharīf al-Raḍī.
Shāmī, M. (1993 AD/1414 AH). Subul al-Hudā wa al-Rashād fī Sīrat Khayr al-ʿIbād. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya.
Sharaf al-Dīn, J. (1999 AD/1420 AH). al-Mawṣūʿa al-Qurʾāniyyah: Khaṣāʾiṣ al-Suwar. Beirut: Dār al-Taqrīb bayna al-Madhāhib al-Islāmiyyah.
Shawkānī, M. (1993 AD/1414 AH). Fatḥ al-Qadīr. Beirut: Dār al-Kalim al-Ṭayyib.
Sūrābādī, A. (2001 AD/1380 SH). Tafsīr Sūrābādī. (A. S. Sirjani, Ed). Tehran: New Publishing Culture.
Suyūṭī, A. (1983 AD/1404 AH). al-Durr al-Manthūr fī al-Tafsīr bi al-Maʾthūr. Qom: The Public Library of Ayatollah Mar'ashi Najafi.
Ṭabarī, A. (1991 AD/1412 AH). Jāmiʿ al-Bayān fī al-Tafsīr al-Qurʾān. Beirut: Dār al-Maʿrifa.
Ṭabarsī, F. (1372 SH). Majmaʿ al-Bayān fī Tafsīr al-Qurʾān. (J. Balaghi, Ed). Tehran: Naser Khosrow.
Ṭabāṭabāʾī, M. H. (1996 AD/1417 AH). al-Mīzān fī Tafsīr al-Qurʾān. Qom: Islamic Publications, Society of Teachers of the Qom Seminary.
Ṭāhir, H. (2000 AD/1421 AH). Tanzīh Ᾱyāt al-Qurʾān ʿan al-Naskh wa al-Nuqṣān. Palestine: Al-Jamāʿa al-Islāmiyya al-Aḥmadiyya fi al-Diyār al-Muqaddasa.
Taleghani, M. (1983 AD/1362 SH). A Light of the Qurʾān. Tehran: Joint Stock Publishing Company.
Ṭayyib, A. (1990 AD/1369 SH). Aṭyab al-Bayān fī Tafsīr al-Qurʾān. Tehran: Islam.
Ṭūsī, M. (1985 AD/1364 SH). Tahdhīb al-Aḥkām. Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyya.
Ṭūsī, M. (n.d.). al-Tibyān fī al-Tafsīr al-Qurʾān. ,  Sheikh Aqa Bozorg Tehrani, Intro; Ameli, A. Ed). Beirut, Dar Ihya al-Turath al-Arabi.
Zamakhsharī, M. (1986 AD/1407 AH). al-Kashshāf ʿan Ḥaqāʾiq Ghawāmiḍ al-Tanzīl. Beirut: Dār al-Kitāb al-ʿArabī.
Zarkashī, A. (1956 AD/1376 AH). al-Burhān fī ʿUlūm al-Qurʾān. Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Kutub al-ʿArabiyyah.
Zayd, M. (1971 AD). al-Naskh fī al-Qurʾān al-Karīm. Beirut: Dār al-Fikr.
Zuḥaylī, W. (1990 AD/1411 AH). al-Tafsīr al-Munīr fī al-ʿAqīdah wa al-Sharīʿah wa al-Manhaj. Damascus: Dār al-Fikr.
Zurqānī, M. (n.d.). Manāhil al-ʿIrfān fī ʿUlūm al-Qurʾān. Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī.
Quran and Religious Enlightenment
Volume 6, Issue 1 - Serial Number 11
September 2025
Pages 103-118

Files

History

  • Receive Date: 23 January 2025
  • Revise Date: 09 April 2025
  • Accept Date: 29 April 2025

Share

How to cite

Statistics