A Comparative Study of the Comprehensiveness of the Qur'an from the Perspectives of Ibn ʻArabī and Imam Khomeini

Document Type : The scientific research paper

Authors

1 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

3 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

Abstract

The comprehensiveness of the Qur'an (Jami'ῑyyat al-Qur'an) is one of the fundamental topics in Qur'anic studies. Muslim scholars from the past to the present have explained this principle by focusing on Qur'anic verses and narrations from both Sunni and Shi'a sources (Farῑqayn). Some, by proposing comparative comprehensiveness, believe that the Qur'an, as the last revealed book, is comprehensive compared to other divine books. Some have chosen maximum comprehensiveness, considering the Qur'an to encompass all sciences and arts. Others, by expressing minimal comprehensiveness, have limited the Qur'an's comprehensiveness to ethical and moral issues. Some, accepting moderate comprehensiveness, have introduced the Qur'an as a guide for humans in material and spiritual matters. This research, using a descriptive-analytical method, has comparatively explored the comprehensiveness of the Qur'an from the perspectives of Ibn ʻArabī and Imam Khomeini. The research findings show that both great Islamic thinkers, while accepting comparative comprehensiveness and rejecting minimal comprehensiveness, have proposed a new view titled "the Qur'an's comprehensiveness according to the understanding of its audience," which explains the secret of the Qur'an's timelessness in every era and place. The point of difference between Ibn ʻArabī and Imam Khomeini's views is that Ibn ʻArabī accepts maximum comprehensiveness, referring to the Qur'an's verses indicating past and future sciences, while in Imam Khomeini's thought, the Qur'an is a book of guidance and human development, and references to generalities and established material sciences in Qur'anic verses are for the purpose of human education and guidance.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

بررسی تطبیقی جامعیّت قرآن از دیدگاه ابن عربی و امام خمینی

Authors [Persian]

  • ناصر عابدینی 1
  • علیرضا دل افکار 2
  • سید غلامرضا غیبی 3
1 Assistant professor, Quran and hadith sciences group, payam-e Noor university
2 Associate professor, Quran and Hadith Sciences, Payam_e Noor University
3 Assistant professor, Persian Literature and Language Group, Payam_e Noor University
Abstract [Persian]

جامعیّت قرآن، یکی از موضوعات اساسی مباحث علوم قرآنی است. دانشمندان مسلمان از گذشته تا به حال با محور قرار دادن آیات قرآن و روایات فریقین به تبیین این مبنا پرداخته‌اند. عدّه‌ای با طرح جامعیّت مقایسه‌ای، معتقدند که قرآن به عنوان آخرین کتاب نازل شده در مقایسه با سایر کتاب‌های آسمانی جامعیّت دارد. بعضی جامعیّت حداکثری را برگزیده و قرآن را جامع همه علوم و فنون دانسته‌اند. برخی با بیان جامعیّت حداقلی، جامعیّت قرآن را در باب مسائل ارزشی و اخلاقی دانسته‌اند. عدّه‌ای با پذیرش جامعیّت اعتدالی قرآن را کتاب هدایتگر انسان در امور مادی و معنوی معرفی کرده‌اند. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی، جامعیّت قرآن را از دیدگاه ابن عربی و امام خمینی، به شکل تطبیقی کاویده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هر دو متفکّر بزرگ اسلامی، با پذیرش جامعیّت مقایسه‌ای و ردّ جامعیّت حداقلی، دیدگاه جدیدی با عنوان جامعیّت قرآن به فراخور فهم مخاطبان مطرح کرده‌اند که بیانگر رمز جاودانگی قرآن در هر عصر و مکانی است. در این میان وجه افتراق دیدگاه ابن عربی و امام خمینی، در این نکته است که ابن‌عربی، جامعیّت حداکثری، اشاره آیات قرآن به علوم گذشته و آینده، را می‌پذیرد، در‌حالی‌که در اندیشه امام خمینی، قرآن کتاب هدایت و آدم‌سازی بوده و اشاره به کلیّات و مسلّمات علوم مادّی در آیات قرآن در جهت تربیت و هدایت انسان است.

Keywords [Persian]

  • قرآن
  • جامعیّت قرآن
  • ابن‌عربی
  • امام خمینی

References

The Holy Qur'an.
Imam Khomeini, R. (2003). Sharḥ Ḥadīth Junūd al-'Aql wa al-Jahl. Tehran: Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini's Works.
Imam Khomeini, R. (2006). Ṣaḥīfah Imām. Tehran: Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini's Works.
Ayāzī, S. M. (2001). The Comprehensiveness of the Qur'an. Qom: Islamic Propagation Office Publications.
Baḥrānī, S. H. (1995 AD/1416 AH). al-Burhān fī Tafsīr al-Qur'ān. Tehran: Bunyād-i Ba'thāt.
 Ja'farī, Y. (1997). Tafsīr Kawthar. Qom: Hijrat Publications.
 Ḥawwī, S. (2003 AD/1424 AH). al-Asās fī al-Tafsīr. Cairo: Dār al-Salām Publications.
Khosrowpanāh, 'A. (2005). "The Scope of the Qur'an." Journal of Ḥawzah Research. Nos. 19-20.
Diyārī Bīdgulī, M; Mūsawī Karāmātī, S. M. (2015). "The Foundations and Pillars of Comprehensiveness in the Thought of Imam Khomeini." Ḥusnā Quarterly. Vol. 17, no. 25.
Dhahabī, M. (1976). al-Tafsīr wa al-Mufassirūn. Beirut: Dār al-Kutub al-Ḥadīth.
Rāghib al-Iṣfahānī, Ḥ. (2003). Mufradāt Alfāẓ al-Qur'ān. Qom: Dhawī al-Qurbā Publications.
Ālūsī, M. (1994 AD/1415 AH). Rūḥ al-Ma'ānī fī Tafsīr al-Qur'ān al-'Aẓīm. Beirut: Dār al-Kutub al-Islāmiyyah.
 Rashīd Riḍā, M. (1993 AD/1414 AH). al-Manār. Beirut: Dār al-Ma'rifah.
Riḍā'ī Iṣfahānī, M. (2012). "The Scope of the Qur'an." Lisān al-Ṣidq Quarterly. Vol. 1, no. 1.
Soroush, 'A. (1998). "Minimalist and Maximalist Religion." Kiyān Quarterly. Vol. 8, no. 41.
Sayyāḥ, A. (1989). The Great Modern Comprehensive Dictionary. Tehran: Islām Publications.
Suyūṭī, J. (1983 AD/1404 AH). al-Durr al-Manthūr fī al-Tafsīr al-Ma'thūr. Qom: Āyatullāh Mar'ashī Najafī Library.
 Shādhilī, S. (1991 AD/1412 AH). Fī Ẓilāl al-Qur'ān. Beirut: Dār al-Shurūq.
 Shafī'ī, 'A. (2006). "The Comprehensiveness of the Qur'an: A Study on the Scope of Expectations from the Qur'an." www.ommolketab.ir.
Ṣadrī Afshār, Gh. (2002). Persian Contemporary Dictionary. Tehran: Farhang-i Mu'āṣir.
 Ṣadūq, M. (1999). 'Uyūn Akhbār al-Riḍā (AS). (Lājwardī, M. Ed). Tehran: Jahān Publications.
 Ṭabāṭabā'ī, S. M. (1999 AD/1402 AH). al-Mīzān fī Tafsīr al-Qur'ān. Beirut: Al-A'lamī Institute for Publications.
 Ibn 'Āshūr, M. (1991 AD/1412 AH). al-Taḥrīr wa al-Tanwīr. Beirut: Al-Mu'assasah al-Tārīkh.
 Ṭayyib, 'A. (1999). Aṭyab al-Bayān fī Tafsīr al-Qur'ān. Tehran: Islām Publications.
Fayḍ Kāshānī, M. (1994 AD/1415 AH). Tafsīr al-Ṣāfī. Tehran: Ṣadr Library.
Qarā'atī, M. (2009). Tafsīr Nūr. Tehran: Cultural Center for Lessons from the Qur'an.
Kulaynī, M. (1986 AD/1407 AH). al-Kāfī. (Ghaffārī, A; Ākhūndī, M. Ed). Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyyah.
 Marāghī, A. (n.d.). Tafsīr al-Marāghī. Beirut: Dār al-Fikr Publications.
 Majlisī, M. (1982 AD/1403 AH). Biḥār al-Anwār. Beirut: Dār Iḥyā' al-Turāth al-'Arabī.
Makārim Shīrāzī, N. (1995). Tafsīr-i Nimūnah. Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyyah.
Mu'addab, R. (2007). Foundations of Exegesis. Qom: Qom University Publications.
Ibn Kathīr al-Dimashqī, I. (1998 AD/1419 AH). Tafsīr al-Qur'ān al-'Aẓīm. Beirut: Dār al-Kutub al-'Ilmiyyah.
Ibn Manẓūr, J. (1987 AD/1408 AH). Lisān al-'Arab. Beirut: Dār Iḥyā' al-Turāth al-'Arabī.
Akbarī Dastak, F. (2015). "The Comprehensiveness of the Qur'an from the Perspective of Imam Khomeini." Matīn Research Journal. Vol. 17, no. 63.
 Imam Khomeini, R. (n.d.). Kashf al-Asrār. Tehran: Muṣṭafawī Publications.
 Imam Khomeini, R. (2001). Ādāb al-Ṣalāh. Tehran: Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini's Works.
Imam Khomeini, R. (2002). Wilāyat al-Faqīh. Tehran: Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini's Works.

Files

History

  • Receive Date: 25 October 2024
  • Revise Date: 22 December 2024
  • Accept Date: 21 January 2025

Share

How to cite

Statistics